Okres panowania dynastii Tang (618-907) uznaje się za złoty wiek poezji chińskiej. Wtedy to poezja stała się nieodłączną częścią codziennego życia wszystkich warstw społecznych. Egzaminy urzędnicze sprawdzały wiedzę na temat poezji, a wiersze stały się popularnym sposobem wyrażania siebie i opisywania emocji. Z tamtego okresu zachowało się około 50 tysięcy utwprów, a najpopularniejszymi poetami byli Wang Wei (王維), Du Fu (杜甫) oraz Li Bai (李白).
