Pokazuje: 1 - 3 of 3 WYNIKÓW
Język chiński

Sinicyzmów w polszczyźnie jest więcej niż się nam wydaje

Dla wielu Polaków Chiny są symbolem czegoś odległego, nieznanego czy obcego. W języku polskim funkcjonują wyrażenia takie jak czy ja mówię po chińsku lub chińszczyzna, które wykorzystuje się podczas opisu sytuacji lub rzeczy niezrozumiałych. Urodziłem się Polakiem, ale uważałem to zawsze za troszeczkę przypadkowe. Równie dobrze mógłbym być Chińczykiem – powiedział Stanisław Lem przedstawiając Chiny jako antonim Polski. Jednak mimo dzielącego oba kraje dystansu i bariery kulturowej do polszczyzny przeniknęło wiele słów, które wywodzą się z języków mieszkańców Państwa Środka.

Historia

Kryzys Tumu – o tym, jak eunuch doprowadził do pojmania cesarza

Państwo chińskie już od czasów starożytnych było jednym z ważniejszych graczy w Azji Wschodniej. Wpływ Chin na sąsiadujące ludy był tak duży, że gdy w XIII wieku Imperium Mongolskie pokonało dynastię Song i podbiło Chiny, chanowie mongolscy nie tylko przenieśli stolicę swojego kraju do Pekinu, ale także więcej uwagi poświęcali sprawom chińskim niż mongolskim. Przejęli również wiele chińskich obyczajów i praw. Po wypędzeniu Mongołów z Pekinu w roku 1368 dominacja nad regionem wróciła w ręce Hanów. Taki stan rzeczy nie miał jednak trwać zbyt długo. Około 80 lat później w wyniku decyzji eunucha Wang Zhena, który zmanipulował młodego i niedoświadczonego cesarza Yingzonga, Chińczycy utracili status lokalnego hegemona i coraz trudniej było im odpierać ataki z północy.